Beschrijving

Kurkuma met zwarte peper.

Het probleem met de opname van Kurkuma treedt vooral op in het eerste opnamestadium. Eenmaal in de bloedbaan kan het goed worden opgenomen door een groot aantal weefsels van uw lichaam. Bijvoorbeeld door die van uw gewrichten. Het kan zelfs zonder problemen de moeilijke bloed-hersenbarrière passeren. Wel wordt Kurkuma altijd vrij snel weer door het lichaam uitgescheiden: eenmaal opgenomen Kurkuma blijft slechts enkele uren in het bloed aantoonbaar aanwezig (de normale halfwaardetijd is iets langer dan 2,5 uur [1] Fabrikanten van Kurkuma-supplementen zijn vanwege het opnameprobleem steeds op zoek naar nieuwe manieren om de opneembaarheid van hun product te verhogen. Eén van de methoden is het toevoegen van Zwarte peper (Piperine) aan de Kurkuma. Zwarte peper kan echter niet voorkomen dat eenmaal opgenomen Kurkuma weer snel door het lichaam wordt uitgescheiden. ]). Daarom is het niet aan te bevelen om slechts eenmaal daags Kurkuma in te nemen: beter is dan om de inname over de dag te verspreiden, zodat er steeds een hoeveelheid in het lichaam aanwezig is.

Een aantal fabrikanten brengen een gepatenteerde Kurkuma op de markt. Verreweg de meest Kurkuma-supplementen bevatten een gepatenteerde vorm met een ultra laag percentage Kurkuminoïden. Dit kun je soms ook zien aan de minder felle gele kleur van de producten. Bovendien zijn deze Kurkuminoïden vaak gebonden, zodat ze niet door uw lichaam opgenomen kunnen worden. Aan gepatenteerde Kurkuma’s zijn eveneens vaak diverse chemische bestanddelen toegevoegd om de opneembaarheid te verhogen. Het gaat bijvoorbeeld om Cyclodextrine (een suikervorm) en Polysorbaat. Vooral dit laatste bestanddeel is niet onomstreden. Het is een ‘rood’ E-nummer (433), een emulgator, die bij langdurig gebruik de darmen kan irriteren [2]. In een publicatie in het gerenommeerde tijdschrift Nature werd door de auteurs het veelvuldige en langdurige gebruik van emulgatoren in de voeding zelfs gerelateerd aan allerlei Westerse aandoeningen, zoals het metabool syndroom en darmontstekingen [2]. Hoewel de EFSA het algemene gebruik van Polysorbaat in voedingsmiddelen én supplementen dus niet afkeurt (er is immers een E-nummer toegekend, en de stof wordt op grote schaal in allerlei producten verwerkt) [3], is het wel goed om te weten dat het hier een chemische toevoeging betreft die niet helemaal onomstreden is. U kunt heel veel lezen over Polysorbaat op internet, bijvoorbeeld als u het woord ‘Polysorbaat’ intikt op Google.
U kunt gemakkelijk zelf op de verpakking controleren of uw product Polysorbaat bevat. Soms wordt Polysorbaat ook omschreven als ‘micellen‘ of ‘(vet)bolletjes’, om het minder chemisch te doen lijken. Dit is echter precies hetzelfde!

Bronvermelding

[1] Antony, B. et al. (2008) A pilot cross-over study to evaluate human oral bioavailability of BCM-95®CG (Biocurcumax™), a novel bioenhanced preparation of Curcumin. Indian Journal of Pharmaceutical Sciences 70;445-449.

[2] Chassaing, B. et al. (2015) Dietary emulsifiers impact the mouse gut microbiota promoting colitis and metabolic syndrome. Nature 519;92-96.

[3] EFSA opinie over Polysorbaat. (2015) Scientific Opinion on the re-evaluation of polyoxyethylene sorbitan monolaurate (E 432), polyoxyethylene sorbitan monooleate (E 433), polyoxyethylene sorbitan monopalmitate (E 434), polyoxyethylene sorbitan monostearate (E 435) and polyoxyethylene sorbitan tristearate (E 436) as food additives. EFSA Journal