De Feniciërs waren zich al in 1219 bewust van de werkzame bestanddelen van arganolie. De Egyptische arts Ibn Al Baythar heeft in die tijd al een wetenschappelijk artikel geschreven over de wijze van productie en de werking van de arganolie. De Berberstammen, die sinds mensenheugenis arganolie produceren, noemen de arganboom niet voor niets de “Boom der schoonheid”.

Al vrij snel nadat Arganolie populair werd begon men ook te praten over de Berberstam. De meeste artikelen over het vloeibare goud uit Marokko vertellen hoe het de Berberstam was die als eerste de wonderen van deze olie ontdekten en gebruikten. De Berberstam gebruikte de olie voor medicinale, culinaire en cosmetische doeleinden.

Arganolie en de Berbers

Traditioneel verzamelen vrouwen de uitwerpselen van geiten die de onverteerbare zaden van de Argannoten bevatten. Argannoten en bladeren zijn onderdeel van wat geiten in Marokko eten. Zodra de zaden eenmaal verzameld en gewassen zijn worden ze door de Berber vrouwen geroosterd en vermalen tot een dikke pasta. Deze dikke pasta wordt vervolgens in de handpalmen gekneed om er de olie uit te winnen. Een andere traditionele methode om de olie te winnen is om handmatig de Argannoten open te breken met alleen maar een steen. Bij deze methode verzamelen de vrouwen de Arganvruchten en breken de noten in de vruchten open om er de zaden uit te halen. Deze worden vervolgens geroosterd, vermalen en gekneed totdat de olie eruit komt. Het hele proces duurt onvoorstelbaar lang. Wel 22 uur.

Voordat de gekte rondom Arganolie losbarstte hadden waarschijnlijk maar weinig mensen van de Berbers gehoord. De Berbers woonden al in Noord Afrika voordat de Arabieren daar kwamen. Men neemt aan dat de cultuur en tradities van de Berbers al meer dan 4.000 jaar oud zijn. Als groep noemen de Berbers zichzelf Imazighen of Amaziah. Dit betekent vrije en edele mannen.

Arganolie: Een Nieuwe Hoop voor Marokko

We weten allemaal dat het leven in de woestijn en in de bergen zwaar en moeilijk is. De Berber vrouwen doen agrarisch en huishoudelijk werk. Vandaag de dag heeft de vraag naar Arganolie nieuwe hoop gebracht voor de gezinnen van Marokkaanse vrouwen. Ze beschikken nu namelijk over een bron van inkomsten waardoor ze hun kinderen naar school kunnen sturen. Van oudsher was het Marokkaanse vrouwen niet toegestaan om buitenshuis te werken. Heden ten dage zijn er in Marokko vele coöperaties met uitsluitend vrouwen als werknemers actief met het produceren van de kostbare olie.

De olie werd een grote hit in het Westen vanwege zijn voordelen voor huid, haar en nagels. De cosmetische industrie heeft het vloeibare goud uit Marokko omarmd als wonderolie en velen hebben hun verhalen over de grote kracht van deze olie al verteld.

De Argan boom

De Argania spinosa is een boom met oudtestamentische allure. De arganboom is zeer goed aangepast aan de droogte en de moeilijke klimatologische omstandigheden van zuid-west Marokko. De boom groeit in semi-woestijngrond en hij kan met zijn diepe wortelsysteem helpen om bodemerosie tegen te gaan. De arganboom heeft iets weg van een veel te groot uitgevallen bonsaiboompje. Ooit bedekte de arganboom Noord-Afrika, maar nu is hij een bedreigde boomsoort volgens die alleen nog maar voorkomt in het zuidwesten van Marokko en een deel van Algerije. Er bestaan nog maar 20 miljoen arganbomen die zich teweerstellen tegen de oprukkende woestijn. De lokale bevolking is arm, maar omdat ze de waarde van de boom onderkennen wordt hij door hen beschermd. Arganolie is daarmee een zeer zeldzame plantaardige olie geworden.

Eigenschappen

Arganolie bevat van nature zeer veel tocoferol ^[2] (vitamine E) , is rijk aan fenolen en fenolzuur, rijk aan caroteen, rijk aan squaleen, rijk aan essentieel vetzuur, bevat 80% onverzadigde vetzuren^[3] en is afhankelijk van de extraktiemethode beter bestand tegen oxidatie dan olijfolie.

Arganolie wordt gebruikt om brood te dippen of over couscous, salades, gegrilde paprika en dergelijke gesprenkeld. In de Europese keuken is arganolie een waardige vervanger voor notenolie en vaak ook voor olijfolie. Vooral in koude toepassingen en liever niet gemengd met citroensap of azijn. Het residu van traditioneel geëxtraheerde olie is een dikke chocoladekleurige pasta genaamd “amlou”, die wordt gezoet en geserveerd als brooddip bij het ontbijt. De geur komt overeen met pindakaas.

Arganolie wordt traditioneel gebruikt bij de behandeling van huidziektes en is ontdekt door de cosmetica-industrie.